Cracked ภาพหวาด
Cracked ภาพหวาด
มาถึงคิวของหนังระทึกขวัญเรื่องล่าสุดที่ส่งตรงมาจากค่าย ซีจี เมเจอร์ ที่เป็นการร่วมทุนสร้างระหว่างไทย-เกาหลี กับ “Cracked ภาพ หวาด” ที่ถือว่าเป็นหนังที่ได้ถ่ายทำแล้วเสร็จไปได้สักพัก แต่เพราะสถานการณ์โควิด-19 ทำให้หนังต้องเลือนและหาฤกษ์ฉายใหม่จนถึงปัจจุบัน นี่คือผลงานที่หนังผีแบบไทยที่คลุกเคล้างานสร้างระดับสากลที่ดูดีมากยิ่งขึ้น แม้ว่าองค์ประกอบต่างๆ โดยเฉพาะโครงเรื่องจะยังค่อนข้างต้องปรับปรุงอีกเยอะก็ตาม
Cracked ภาพหวาดเป็นเรื่องราวของคอลเลคชั่นภาพวาดอาถรรพ์ที่ รุจา ได้รับมรดกจากจิตรกรผู้เป็นพ่อ เธอจะต้องรีบซ่อมแซมภาพเพื่อขายต่อ แล้วนำเงินมารักษาดวงตาลูกสาว ราเชล ให้ทัน โดยที่มี ทิม ศิลปินหนุ่มนักซ่อมภาพ (art restorer) เข้ามารับงานบูรณะภาพวาดนี้ ก่อนต้องตกเป็นหนึ่งในผู้ร่วมชะตากรรมกับแรงอาถรรพ์ที่ซ่อนเร้นอยู่ในภาพวาดไปพร้อมกับพวกเธอ
นี่เป็นผลงานหนังใหญ่เรื่องราวของผู้กำกับหนุ่ม “ท็อป-สุรพงษ์ เพลินแสง” ที่เก็บประสบการณ์จากแวดวงงานโฆษณามาหลายปี เมื่อต้องมาหยิบจับงานสร้างที่ใหญ่ขึ้นและวางรากเรื่องราวให้มั่นคงยิ่งขึ้น ดูเหมือนว่างานสร้างของเขาจะยังทำออกมาได้ไม่ค่อยลื่นไหลสักเท่าไหร่นัก แต่กระนั้นก็ต้องยกนิ้วให้กับองค์ประกอบโปรดักชั่นดีไซน์ที่นำมาใช้ในการเล่าเรื่องของหนังเรื่องนี้ เพราะช่วยยกระดับหนังผีไทยให้ดูมีความเป็นสากลเพิ่มขึ้น กับมุมมองและมุมภาพที่ค่อนข้างได้เห็นสักเท่าไหร่
จุดอ่อนหลักๆ ของ Cracked ภาพหวาดก็ยังคงเป็นจุดอ่อนเดิมๆ ของวงการหนังไทย นั่นก็คือ บทภาพยนตร์ ที่ไม่ได้สร้างความแปลกใหม่ใดๆ ให้กับผู้ชมเลย โครงเรื่องค่อนข้างซ้ำซากและสัมผัสมาก่อน แม้ว่าจะยังพอมีหนทางกลั่นกรองเรื่องออกมาให้ดูสนุกได้ แต่น่าเสียดายที่หนังยังคงค่อนไม่ประสบความสำเร็จในการเล่าเรื่องสักเท่าไหร่ แม้ว่าหนังจะมีความยาวแค่ชั่วโมงนิดๆ แต่กลับให้กับรู้สึกที่เยิ่นเย้อและยาวนาน
หนังหมดเวลาไปกับการเกริ่นเรื่องยาวไปเป็นชั่วโมง หลังจากนั้นจึงค่อยมาขมวดปมแบบสรุปรวบรัดที่เต็มไปด้วยความพยายามเกินไป การใช้ความพยายามในหนังเรื่องนี้กลายเป็นสิ่งที่บั่นทอนตัวหนังได้อย่างชัดเจน หนังพยายามจะฉีกทิศทางและเล่าเรื่องไปถึงจุดที่ควรจะพีคที่สุด แต่กระนั้นก็กลับกลายเป็นว่าหนังแทบจะไม่มีอะไรเป็นที่น่าจดใจได้สักเท่าไหร่ เป็นความสยองน่าขนลุกแบบประเดี๋ยวประด๋าว และไม่มีอะไรให้เก็บไปคิดต่อเมื่อออกมาจากโรงหนังเลย
แต่ทั้งนี้ Cracked ภาพหวาดก็ยังมีจุดเด่นที่น่าสนใจอยู่ไม่น้อยเช่นกัน หนึ่งสิ่งที่เกริ่นเอาไว้ก็คือ โปรดักชั่นดีไซน์ ที่ทำการออกแบบฉากและมุมภาพต่างๆ ได้ช่วยสร้างบรรยากาศช่วยเติมเต็มความวังเวงและน่ากลัวให้กับหนังได้เป็นอย่างดี แต่โดยส่วนตัวคิดว่าโทนภาพและสีของหนังค่อนข้างมืดมัวไปสักหน่อย มืดในแบบที่นั่งอยู่ในโรงหนังมืดๆ เกือบจะมองไม่เห็นวัตถุต่างๆ ที่ใส่เข้ามาบนจอแล้ว ที่หนังผีที่เต็มไปด้วยโทนมืดมัวสร้างอารมณ์ได้ดี แต่ยังไม่ทำให้คล้อยตามนัก
และอีกองค์ประกอบที่น่าจะเป็นสิ่งที่ดีเด่นและยอดเยี่ยมที่สุดของหนังก็คือ การแสดงของ 2 นักแสดงหญิง “แพต-ชญานิษฐ์ ชาญสง่าเวช” ที่ถือว่าปล่อยของและฉายแสงได้เจิดจรัสสุดๆ ในหนังเรื่องนี้ นับว่าเป็นอีกบทบาทที่ท้าทายและงานหินของเธอทีเดียว ซึ่งเธอก็สามารถแบกรับและถ่ายทอดออกมาได้เป็นอย่างดี ชนิดที่สามารถเข้าไปจองที่รอลุ้นรางวัลนักแสดงนำหญิงบนเวทีต่างๆ ได้เลยทีเดียว ทั้งอารมณ์และวิธีการการแสดงของเธอ เผยให้เห็นว่านี่คือนักแสดงมืออาชีพ
ส่วนอีกคนที่มองข้ามไม่ได้เลยก็คือ “น้องนีน่า-ณัฐชา เจสสิก้า พาโดวัน” นักแสดงเด็กลูกครึ่งที่โชว์ศักยภาพทางการแสดงได้อย่างน่าทึ่ง เกินกว่าที่ผู้ชมจะคาดคิด และจะไม่ประหลาดใจเลยที่น้องจะสามารถเข้าชิงรางวัลนักแสดงสมทบหญิงจากเรื่องนี้ไปได้อีกคน ในขณะที่ “นิชคุณ หรเวชกุล” ที่น่าเสียดายไปสักหน่อย บทที่เขาได้รับนั้นแม้ว่าจะมีมิติแต่กลับเต็มไปด้วยความพยายามในการสวมบทบาทไปสักหน่อย จึงทำให้การแสดงของเขาออกมาได้แค่ระดับมาตรฐาน ที่ไม่ได้แย่ แต่ก็ยังไม่ดีที่สุด และบทหนังก็มีส่วนบั่นทอนตัวเขาไปด้วย เพราะเขายังไม่สามารถถ่ายทอดอารมณ์นั้นๆ ออกมาได้ถึงจุดที่ต้องการ เห็นแค่เพียงความพยายามอย่างเดียว
เอาเป็นว่าในภาพรวมแล้ว Cracked ภาพหวาดถือว่าเป็นหนังเขย่าขวัญที่มีงานสร้างที่ยกระดับหนังผีได้ไปอีกขั้น แม้ว่าโครงเรื่องจะยังต้องพัฒนาปรับปรุงอีกสักหน่อย หนังเต็มไปด้วยพยายามที่ดี แม้จะยังไม่สามารถเติมเต็มความสมบูรณ์ได้เต็มเปี่ยม ก็เป็นหนังที่ดูได้สนุกและหลอนบันเทิงเพลินๆ มีจังหวะกระตุกขวัญผู้ชมพอประมาณ แต่ก็ยังไม่มีอะไรเป็นที่จดจำสักเท่าไหร่ และก็ห้ามมองข้ามการแสดงโดดเด่นของ แพต ชญานิตฐ์ ที่ถือว่าทำได้ดีกว่าที่คิดเอาไว้มากทีเดียว