Morbius
Morbius
หลังจากที่ประสบความสำเร็จต่อเนื่องมาตั้งแต่ปีก่อน โซนี่ พิคเจอร์ส ก็ดูจะมั่นใจกับการบริหารจัดการกับลิขสิทธิ์ มาร์เวล ที่อยู่ในมือ พร้อมกับส่งหนังเรื่องใหม่ที่เป็นหนึ่งในคาแกรเตอร์วายร้ายในจักรวาลไอ้แมงมุม “Morbius“ ออกมาเสริมทัพความเข้มแข็ง ถึงแม้ว่าหนังจะเลื่อนฉายซ้ำ ๆ มาหลายครั้ง แต่ผลลัพธ์ที่ออกมาในหนังเรื่องนี้นั้น ถือว่าเป็นหนังที่ดูได้สบาย ๆ แต่ยังเต็มไปด้วยข้อบกพร่องและค่อนข้างน่าเสียดาย…
Morbiusเป็นเรื่องราวของ ไมเคิล มอร์เบียส นักวิทยาศาสตร์ผู้ต้องทนทุกข์ทรมานจากโรคเลือดหายากของตนเองตั้งแต่วัยเด็ก และเขาก็มีเป้าหมายที่จะรักษาตนเองให้หายให้กลายเป็นมนุษย์ปกติ แต่แทนที่เขาจะหายจากอาการป่วยนี้ การรักษาของเขาที่ใช้ค้างคาวเป็นตัวช่วย มันทำให้เขากลายแปรเปลี่ยนเป็นแวมไพร์ผู้กระหายเลือด และกำลังจะควบคุมมันเอาไว้ไม่อยู่
เริ่มเข้าประเด็นและก็ไม่ขออ้อมค้อมใด ๆ กับผู้อ่านทั้งสิ้น Morbiusคือหนังแนวซูเปอร์ฮีโร่ที่น่าผิดหวังในรอบทศวรรษเลยก็ว่าได้ เพราะทุก ๆ องค์ประกอบของหนังเต็มไปด้วยความคลีเช่ หรือ ความซ้ำซากจำเจ แทบจะหาความแปลกใหม่ไม่เจอเลยด้วยซ้ำ ตัวหนังให้ความรู้สึกเหมือนกับหนังในยุคพยายามสร้างหนังฮีโร่ ประมาณช่วงต้นๆ ยุคปี 2000s แถวนั้น ที่ทั้งโครงเรื่องและการเล่าเรื่องเชยสะบัด มีเพียงแค่เทคนิคงานสร้างที่พัฒนาเพิ่มขึ้นจากเมื่อ 20 ปีก่อนเท่านั้นเอง
Morbiusเข้าขั้นเป็นหนังโซนี่/มาร์เวลที่ค่อนข้างน่าผิดหวังที่สุด เลวร้ายยิ่งกว่า “Venom: Let There Be Carnage” เมื่อปีก่อนหลายเท่าตัว งานกำกับของ “แดเนียล เอสพิโนซ่า” มองแทบไม่เห็นวิสัยทัศน์และมุมมองที่แปลกใหม่เลยสักนิด เป็นการหยิบจับเอาวัฒนธรรมดาเดิม ๆ ของหนังฮีโร่ ที่แม้แต่จะใช้สูตรสำเร็จมาดำเนินเรื่องก็ยังไม่สามารถช่วยให้รอดตายในหนังเรื่องนี้ได้เลย ทุกอย่างค่อนข้างไม่น่าประทับใจเลย
แม้จะเป็นหนังแอคชั่นฮีโร่ที่ไม่ได้มีความยาวอะไร แต่ตลอดเวลาที่ดูกลับรู้สึกว่าหนังช่างยาวนานเหลือเกิน และเมื่อไหร่จะจบเสียที การเปิดเรื่องและปูทางในช่วงแรกค่อนข้างน่าเบื่อเลยก็ว่าได้ ไม่ใช่เพราะว่าเนื้อเรื่องน่าเบื่อ แต่หนังไม่สามารถสร้างเสน่ห์ใด ๆ สื่อสารออกมาถึงคนดูได้เลย กลายเป็นช่วงเวลาไม่ถึง 30 นาทีแรกที่ทำให้รู้สึกอย่างจะโน้มตัวและอิงคอไปกับเบาะโรงหนัง เพื่อนั่งตากแอร์เย็น ๆ ในโรงและหลับน่าจะมีประโยชน์มากกว่า
การแสดงของ “จาเรด เลโต” ก็ต้องยอมรับว่าทำเอาไว้ได้ค่อนข้างดี เขาคือองค์ประกอบอย่างเดียวที่น่าจะดีที่สุดในหนังเรื่องนี้ แต่ถึงแม้ว่าจะแสดงดีสักแค่หนัง แต่มาอยู่ในหนังที่ไร้เสน่ห์เช่นนี้ จาเรด เลโต ก็ไม่สามารถช่วยพยุงหนังเอาไว้ได้เลย เช่นเดียวกับ ตัวละครของ “แมตต์ สมิธ” หรือ “เอเดรีย อาโจน่า” พวกเขาต่างรับหน้าที่ของตัวเองได้ดี แต่ไม่มีอะไรที่น่าจดจำได้เลยสักฉากเดียวในหนังเรื่องนี้
ดังนั้น Morbiusจึงเป็นหนังที่ค่อนข้างล้มเหลวในการดำเนินแทบจะทุก ๆ ด้าน พล็อตหนังไร้เสน่ห์และทำออกมาเชยกับยุคนี้ไปแล้ว ในขณะที่หนังฮีโร่หลาย ๆ เรื่อง พยายามหาแง่มุมและสร้างบรรทัดฐานให้สูงขึ้นเรื่อย ๆ แต่หนังเรื่องนี้กลายมาเป็นหนังที่มาทำให้บรรดาทัดฐานของหนังฮีโร่ลดต่ำลงฮวบไปอย่างน่าเสียดาย ไม่ใช่ว่าหนังไม่สนุก ก็ยังคงเป็นหนังที่ดูได้เรื่อย ๆ เพียงแค่คนดูจะไม่รู้สึกคล้อยตามใด ๆ ดูผ่านแล้วผ่านเลย ไม่คิดที่จะหยิบนำกลับมาดูซ้ำอีก
อีกสิ่งที่เกิดคำถามขึ้นหลังจากดูหนังเรื่องนี้จบแล้วก็ตาม “ตรงไหนคือไคลแมกซ์ของหนัง?” เพราะเท่าที่นั่งดูมาชั่วโมงเศษ ๆ การเล่าเรื่องของหนังเหมือนจะไม่มีจังหวะขึ้นลง สร้างความตื่นเต้นและตื่นตาตื่นใจใด ๆ ได้เลย เป็นหนังแอนตี้ฮีโร่ที่ช่างราบเรียบ ไม่มีจุดพีค ไม่มีจุดที่ให้คนดูได้มีอารมณ์ความรู้สึกร่วมกับหนังอย่างน่าเสียดาย และภาพรวมของหนังเรื่องนี้ออกมากลายเป็นความน่าผิดหวังโดยสิ้นเชิง
และไม่เพียงแค่ตัวหนังเท่านั้น ความไร้เสน่ห์ยังกระทบไปถึงฉากพิเศษท้ายเรื่องของหนังเรื่องนี้ ที่แม้ว่าจะใส่เข้ามาให้รู้สึกว้าวและตื่นเต้นแค่ไหน ก็กลายเป็นหนังที่มีฉากท้ายเรื่องที่รู้สึกธรรมดาและจืดชืดที่สุดเท่าที่เคยดูมา ไม่ได้รู้สึกอะไรเลย เห็นแล้วก็คือ “อืมมมมมม” กับ “เหรออออ?” แค่ไหน ก็จะเดินออกมาจากโรงหนัง โดยที่ไม่ได้หยิบหนังเรื่องนี้ติดตัวออกมาคิดตามต่อเลยด้วยซ้ำ
นี่จึงนับว่าเป็นก้าวที่พลาดมหันต์ครั้งสำคัญของ โซนี่ พิคเจอร์ส ที่ทำให้หนังที่มีแฟน ๆ เฝ้ารอคอยมานาน กลับต้องมาเจอกับความผิดหวังในความไร้เสน่ห์อย่างสิ้นเชิง เสียดายองค์ประกอบการแสดงของนักแสดงที่ทำออกมาได้ดี แต่เพราะองค์ประกอบอื่น ๆ โดยรวมไม่สามารถผลักดันอารมณ์ร่วมของคนดูได้เลย จึงทำให้ Morbiusกลายเป็นหนังแนวฮีโร่ที่ค่อนข้างน่าผิดหวัง หรือจะบอกได้ว่าน่าผิดหวังที่สุดนับตั้งแต่เปิดจักรวาลหนังมาร์เวลเลยก็ว่าได้ด้วยซ้ำ!