Lingering โรงแรมผีจอง(เวร)
Lingering โรงแรมผีจอง(เวร)
โรงแรม ผีสาง ความอาฆาตแค้น เป็นองค์ประกอบที่เมื่อมาผนวกรวมกันน่าจะให้ผลลัพธ์ที่ดีออกมา เรากำลังพูดถึงหนังสยองขวัญเรื่องล่าสุดที่เข้าฉายในบ้านเรา “Lingering” หรือมีชื่อไทยว่า โรงแรมผีจอง(เวร) แม้ว่าหน้าของหนังจะดูค่อนข้างน่าสนใจและน่ากลัวไม่เบา แต่ก็แอบเสียดายที่ปรากฏว่าภาพรวมของหนังที่ออกมาค่อนข้างน่าผิดหวัง และเป็นหนังผีที่มอบอารมณ์เดิมๆ ให้กับคนดูที่ไม่มีแม้สักฉากเดียวที่ชวนน่าตื่นเต้น
เรื่องราวที่ถูกเผยแพร่ออกมาโปรโมทของหนังเรื่องนี้ บอกเล่าถึง ยูมิ หญิงสาวที่เดินทางไปเยี่ยมคุณป้า คยองซัน ที่เป็นเพื่อนสนิทของแม่ เพื่อจะพาน้องสาวไปพักโรงแรมติดทะเลสาบที่อยู่นอกเมือง แต่การเข้าพักครั้งนี้กลายเป็นฝันร้ายสุดสยอง เมื่อโรงแรมนั้นมีกฎเหล็กชวนผวา 3 ข้อ 1. อย่าเงยหน้ามอง 2. อย่าเดินคนเดียว 3. อย่ายุ่งกับห้อง 405 พร้อมให้บริการความสยองระดับ 5 ดาว
แต่สำหรับเรื่องราวหลังจากที่ได้ถูกหนังเรื่องนี้จบลงไปแล้ว…ช่างแตกต่างอย่างสิ้นเชิง Lingering กลับกลายเป็นว่าไม่ใช่หนังผีอาฆาตใดๆ ท้ายที่สุดก็คนที่ร้ายมากกว่าผี นี่จึงเป็นเรื่องของยูมิกับน้องสาวที่เดินทางไปหาคุณป้าที่โรงแรม ก่อนจะได้พบเจอกับเรื่องราวแปลกประหลาดและกลิ่นอายของแม่ที่คละคลุ้งอย่างคุ้นเคยทั่วโรงแรม กระทั่งน้องสาวของเธอหายตัวไปอย่างลึกลับ จึงจำเป็นต้องสืบเสาะหาตัวน้อง พร้อมๆ กับเกาะปริศนาที่โรงแรมแห่งนี้ซ่อนเอาไว้อยู่
หนังมาพร้อมกับการเล่าเรื่องที่น่าเบื่อ…ถึงน่าเบื่อมาก เพราะกลายเป็นหนังที่มีโทนแบนเรียบ หาจุดเด่นและจุดพีคของเรื่องแทบไม่ได้ ตลอดระยะเวลากว่า 100 นาทีที่นั่งดูนั้น เต็มไปด้วยความเบื่อหน่าย และหลุดโฟกัสจดจ่ออยู่กับเรื่องที่พยายามถ่ายทอดอยู่หลายครั้ง กลายเป็นว่าในช่วง 1 ชั่วโมงของหนัง มัวแต่ไปเสียเวลากับการปูเรื่องที่เว่อเว้อและสะเปะสะปะ แทบไม่มีอะไรน่าสนใจเลยสักนิด
กว่าจะเริ่มมาจุดเครื่องติดก็ปาไปเกือบจะ 20 นาทีสุดท้ายของหนังแล้ว นับว่าเป็นหนังผีเกาหลีที่ค่อนข้างน่าผิดหวัง แม้ว่าหนังจะเริ่มมาได้น่าสนใจและมีประเด็นที่น่าค้นหา แต่กลับกลายเป็นว่าการเล่าเรื่องและโทนที่ใช้ในหนังทำให้ดูเฉื่อยช้าไปทุกอย่าง และบทหนังก็เต็มไปด้วยช่องโหว่ ตัวละครแทบไม่มีมิติให้คนดูได้ผูกผันเลยสักนิดเดียว เป็นหนังที่ทำได้ดีแค่บรรยากาศหลอนๆ ของโรงแรมเท่านั้น
ทางด้านการแสดงก็ถือว่าธรรมดา เพราะหนังทำออกมาได้น่าผิดหวัง การแสดงของนักแสดงไม่สามารถช่วยส่งเสริมตัวหนังเอาไว้ได้เลย อาจจะเป็นบทที่ไม่สมบูรณ์ของหนังด้วย “อีเซยอง” ก็ไม่สามารถแบกรับหนังทั้งเรื่องเอาไว้ได้ แม้เธอจะเข้าถึงบทบาทของตัวละครตัวเองอย่างน่าพอใจก็ตาม แต่ก็ไม่มีอะไรแปลกใหม่ที่ดูโดดเด่นเลย เธอก็เล่นตามบทของตัวเองไป
แต่อย่างน้อยๆ ก็ยังรู้สึกชอบน้องเล็กอย่าง “พัคโซอี” นักแสดงเด็กของเรื่องนี้ น่าจะเป็นสิ่งเดียวที่รู้สึกพอใจให้หนังเรื่องนี้ เพราะเป็นนักแสดงเล็กอายุแค่นี้ แต่สามารถสื่อสารและถ่ายทอดอารมณ์ออกมาได้ดี ถึงประสบการณ์ยังน้อยนิด การแสดงออกทางสีหน้าของเด็กคนนี้ต้องชื่นชมสักหน่อย
Lingering มาพร้อมกับโครงเรื่องที่แทบไม่ได้เดาซับซ้อนเสียให้ยาก เพราะแค่เริ่มเรื่องมานิดหน่อยก็พอจะจับทางได้แล้วว่าน่าจะออกมาทิศทางไหน ใครเป็นคนทำ ใครเป็นเหยื่อ ทุกอย่างเลยค่อข้างดูซ้ำซากและน่าเบื่อไปเสียหมด ขณะเดียวกันก็ยังพยายามสอดแทรกด้วยฉากผีตุ้งแช่เข้ามาให้ตกใจเล่น ยอมรับว่าทำได้ดีแค่ 1-2 ฉากแรกของเรื่องเท่านั้น หลังจากนั้นก็ไม่รู้สึกอินอะไรอีกต่อไปแล้ว
โดยภาพรวมแล้ว โรงแรมผีจอง(เวร) ในครั้งนี้…น่าจะกลายเป็นคนดูที่จะจองเวรผีมากกว่า เพราะถือว่าตัวหนังกับหน้าหนังค่อนข้างไปคนละทิศทาง Lingering อาจจะใช่หนังผีที่เหมาะกับคนที่ต้องการจะไปหาผีที่ออกมาหลอกหลอนทุกๆ 2 นาที แต่กลายเป็นหนังลึกลับที่มีโทนการเล่าเรื่องที่ออกจะเฉื่อยๆ ไปสักหน่อย อยากจะชูประเด็นเรื่องแม่ลูก…หนังก็ยังทำไปได้ไม่ถึง แต่ต้องยอมรับว่าหนังมีประเด็นดี เพียงแค่เล่าเรื่องออกมาได้ยังไม่น่าสนใจสักเท่าไหร่ ทำให้โดยสรุปก็เป็นเพียงหนังที่ดูก็ได้หรือไม่ดูก็ได้เรื่องหนึ่งก็เท่านั้น